8) Van Don Bosco naar Poggio Bostone

21 september 2020 - Rieti, Italië

Op de website van de Franciscaanse voetreis wordt gewaarschuwd dat het traject vandaag mogelijk bemoeilijkt wordt door grootschalige houtkap. Ik heb gisteren Pieter van de voetreis gemaild dat ik vandaag wel polshoogte wil nemen. De houtkap wordt in het midden van de route verwacht.

Ik ga op pad, loop eerst over een weg en kom dan in het bos. Ik blijf het pad volgen maar mis een teken langs de weg.( een oud hek). Na een tijdje zie ik op mijn GPS dat ik van de route af ben. Maar ik denk: met mijn GPS red ik het wel en kom ik wel weer op de route. Het is een lange weg en ik kom verder van de route. Ik overweeg om terug te keren. Dat doe ik niet.  Links van de weg staan paarden in het bos en houtstammen,  later kom ik een bulldozer tegen en nog meer houtstammen. De weg leidt nergens naar toe.(Achteraf denk ik dat de weg speciaal verbeterd of aangelegd is voor de houtkap) Op mijn GPS zie ik dat ik een dal in moet om dichter bij een weg te komen, die mij weer naar de route kan leiden. Maar er is geen pad. Dus loop ik door de struiken naar beneden. Maar dan wordt het te stijl om verder te lopen. Wat te doen? Ik krijg het benauwd.

Na een tijdje vind ik toch een smalle mogelijkheid naar beneden. En beneden is een weg. Maar de weg leidt nergens naar toe. Ik moet weer klimmen. En bereik de autoweg die ik 2 kilometer terug moet lopen om weer op de route te komen. Dit is het punt waarvoor gewaarschuwd wordt. Wat te doen? Terugkeren?

Ik besluit toch door te lopen. Ik klim door het bos. Allengs wordt het bos een beukenbos. Het is prachtig! Soms zijn er open plekken in het bos maar er is geen sprake van houtkap. Bij een kapelletje ter ere van Franciscus ga ik een stukje naar beneden om de 'beuk van Franciscus ' te zien. (zie foto). Ik loop door een prachtig landschap naar een dorpje en vraag bij een huis om water. Het is nog 4 kilometer en het terrein is nog best lastig met af en toe klimmen.

Dan ben ik in Poggio Buscone. Maar ik ben nog niet bij mijn overnachtingsadres . Het kost me veel moeite om dat te vinden. Als ik er ben, zegt de vrouw dat ik in dit huis kan eten maar dat de slaapplaats 200 meter naar beneden is. Dit wordt me te veel. Ik heb het gehad. Bij de vrouw heb ik de reisgids nog in mijn hand. Later bij de slaapplaats merk ik dat ik in de laatste meters mijn reisgids verloren heb. Ik vind hem niet terug.

In het restaurant vind ik wel 2 metgezellen met wie ik morgen samen naar Rieti ga lopen. Ik mail Pieter van de voettocht over mijn ervaringen vandaag en meldt dat ik mijn reisgids verloren heb.

Foto’s

2 Reacties

  1. Eric Clous:
    23 september 2020
    Tsjonge, dat klinkt heftig. Je komt jezelf wel tegen. Sterkte voor de rest.
  2. Charles:
    24 september 2020
    Kijk, nou wordt het interessant, een echte "grens-verkenning"! Deze dag vergeet je niet snel. Mooi doorgezet.